बापाला बाप म्हनाया लाज ती कसली रं..??
लई दिस झालं मला भेटायचं म्हनून माज्या मागं लागला हुता त्यो...काल येळात येळ काढून त्याला भेटायला गेलू म्या...
"आरं जय भीम भावा..कसा हाईस..?? लई दिसापास्न तूला भेटायचं म्हनत व्हतो बग.." त्यो गळ्यात गळा घालत म्हनाला.
"म्या लई झ्याक..तुजं बोल कसं चाललंय..??" असं म्हणत सुरु झालेल्या आमच्या औपचारिक संभाषणानं कधी वैचारिक वळण घितलं त्येचा पत्त्याच आमाला लागला न्हाई.
"खरंच आंबेडकरांचं लाई उपकार हाईत भावा आपल्यावर..आंबेडकरांनी आपल्यासाटी ह्ये केलं..आंबेडकरांनी आपल्यासाटी त्ये केलं..आंबेडकर नसते तर आज आपली, या देशाची अवस्था काय झाली आस्ती..." त्यो घडाघडा बोलता व्हता आन म्या गप गुमान त्याचं आईकत बसल्यालो.
त्येच्या जवळचा समदा 'stock ' संपल्यावर, आपण लाई झ्याक भाषण दिलंय अशा अविर्भावात त्यो म्हनाला. "भावा, तू बी लयं छान ल्हीतोस बरं का..आवडतं आपल्याला..आता तू सांग तुजं ह्या समद्यावर काय मत हाय..?? "
लय येळापासून त्येचंच आईकून घेत असलेल्या मला माजं त्वांड उघडायची संदी आताशा कुटं भेटली व्हती. आता या अतिशान्याला म्या काई वैचारिक सांगाया जावं ते हे बेनं मला येळोयेळी 'क्रॉस' करीत बसनार हे मला कवाच समजून आलतं. तवा त्या भानगडीत नं पडता म्या उगा खोटं-नाटं हसू आणत त्येला म्हनालो- " वा भावा, तुला बाबासायबांबद्दल अभिमान हाय हे बघून मला लयं बरं वाटलं बग..तू त्या बाबतीत लयं जागरूक हाईस ह्येच्या बद्दल बी मला तुजं कवतिक वाटतं. पर मला एक गोष्ट सांगचील का खरीखरी..??"
"आता तुज्याशी खोटं का बोलीन भावा मी.." त्यो शाना लग्गीच म्हनाला.
मी हसलू आन म्हनालू- "भावा सांच्याला तुजा बाप कामावनं घरी येतो तवा त्याला तू कसं आवाज देतोस रं..?? "काय कांबळे आलात व्हय घरी..??' किंवा मंग "काय कांबळे, आज माज्यासटी काय आणलंत का नाई येताना...??" अस म्हन्तुस का तू..??''
"आरं खुळा झालास का काय तू..?? आपल्या बा ला आसं कुणी हाक मारील व्हय..?? म्या त्येंना "आन्ना' म्हणतो ल्हानपनापास्नच.." त्यो मला खुळ्यात काडत म्हनाला.
तसा म्या म्हनालो- "मग भावा, मगाधरनं म्या आईकतोय..."आंबेडकरांनी हे केलं, आंबेडकरांनी त्ये केलं.." आसंच तू मला सांगत व्हतास..बापाला बाप म्हनाया लाज ती कसली रं..?? आक्खं जग त्येंना 'बाबासाहेब' म्हनून वळखत. आईचं प्रेम अन बापाची माया दिउन आन त्याच अधिकारानं त्येंनी आपल्यावर या सबंध देशावर प्रेम केलं..त्येंना कुन्या परक्यागत 'आंबेडकर' असं का म्हन्तुस..?? 'बाबासाहेब' नुसतं माहित असल्याला किंवा त्येच्यावर प्रेम नसलेलाच माणूस त्येंचा उल्लेख 'आंबेडकर' असा करू शकतो. त्येंना 'वाचलेला, जाणून घेतलेला, समजून घेतलेल्या कुनाच्याबी तोंडून त्येन्च्यासाठी 'बाबासाहेब' हेच नाव निघतं..मग आता तूच समज तू ह्येच्यापैकी कोणत्या गटात बसतोस..??"
"भावा, माफ कर मला, आसं समजावून सांगितलंच नव्हतं रे कुनी आजवर..बाकीची समदी आंबेडकर म्हणत्यात म्हनून मला बी तसंच बोलायची सवय लागल्याली..पार आजपासून बापाला बापच म्हनित जाईन..आज 'बाबासाहेब' नव्यानं समजले बग मला.." त्यो भरल्या डोळ्यांनं म्हनाला.
"मी म्हटलं, आरे आसं वाईट नगं वाटून घीउस. आनी फक्त म्या सांगतोय म्हनून बी तू कोणता निर्णय घेऊ नगस..तुज्या मनाला जर पटलं तरच बग..आनी आंबेडकर बोलन हे काही पाप न्हाय रे, ते तर त्येंचं नावच हाय आन भारताभाईर सारं जग त्यांना त्याच नावानं वळखतं..पार 'बाबासाहेब' या विशेषणात जो गोडवा हाय तो येगळाच हाये भावा..निदान आपण तरी तो वापरलाच पायजे नाय का..??" म्या हसत म्हनालो.
त्यो बी आता परसन्न होउन हसत व्हता.
लेखं- गौरव गायकवाड.
"आरं जय भीम भावा..कसा हाईस..?? लई दिसापास्न तूला भेटायचं म्हनत व्हतो बग.." त्यो गळ्यात गळा घालत म्हनाला.
"म्या लई झ्याक..तुजं बोल कसं चाललंय..??" असं म्हणत सुरु झालेल्या आमच्या औपचारिक संभाषणानं कधी वैचारिक वळण घितलं त्येचा पत्त्याच आमाला लागला न्हाई.
"खरंच आंबेडकरांचं लाई उपकार हाईत भावा आपल्यावर..आंबेडकरांनी आपल्यासाटी ह्ये केलं..आंबेडकरांनी आपल्यासाटी त्ये केलं..आंबेडकर नसते तर आज आपली, या देशाची अवस्था काय झाली आस्ती..." त्यो घडाघडा बोलता व्हता आन म्या गप गुमान त्याचं आईकत बसल्यालो.
त्येच्या जवळचा समदा 'stock ' संपल्यावर, आपण लाई झ्याक भाषण दिलंय अशा अविर्भावात त्यो म्हनाला. "भावा, तू बी लयं छान ल्हीतोस बरं का..आवडतं आपल्याला..आता तू सांग तुजं ह्या समद्यावर काय मत हाय..?? "
लय येळापासून त्येचंच आईकून घेत असलेल्या मला माजं त्वांड उघडायची संदी आताशा कुटं भेटली व्हती. आता या अतिशान्याला म्या काई वैचारिक सांगाया जावं ते हे बेनं मला येळोयेळी 'क्रॉस' करीत बसनार हे मला कवाच समजून आलतं. तवा त्या भानगडीत नं पडता म्या उगा खोटं-नाटं हसू आणत त्येला म्हनालो- " वा भावा, तुला बाबासायबांबद्दल अभिमान हाय हे बघून मला लयं बरं वाटलं बग..तू त्या बाबतीत लयं जागरूक हाईस ह्येच्या बद्दल बी मला तुजं कवतिक वाटतं. पर मला एक गोष्ट सांगचील का खरीखरी..??"
"आता तुज्याशी खोटं का बोलीन भावा मी.." त्यो शाना लग्गीच म्हनाला.
मी हसलू आन म्हनालू- "भावा सांच्याला तुजा बाप कामावनं घरी येतो तवा त्याला तू कसं आवाज देतोस रं..?? "काय कांबळे आलात व्हय घरी..??' किंवा मंग "काय कांबळे, आज माज्यासटी काय आणलंत का नाई येताना...??" अस म्हन्तुस का तू..??''
"आरं खुळा झालास का काय तू..?? आपल्या बा ला आसं कुणी हाक मारील व्हय..?? म्या त्येंना "आन्ना' म्हणतो ल्हानपनापास्नच.." त्यो मला खुळ्यात काडत म्हनाला.
तसा म्या म्हनालो- "मग भावा, मगाधरनं म्या आईकतोय..."आंबेडकरांनी हे केलं, आंबेडकरांनी त्ये केलं.." आसंच तू मला सांगत व्हतास..बापाला बाप म्हनाया लाज ती कसली रं..?? आक्खं जग त्येंना 'बाबासाहेब' म्हनून वळखत. आईचं प्रेम अन बापाची माया दिउन आन त्याच अधिकारानं त्येंनी आपल्यावर या सबंध देशावर प्रेम केलं..त्येंना कुन्या परक्यागत 'आंबेडकर' असं का म्हन्तुस..?? 'बाबासाहेब' नुसतं माहित असल्याला किंवा त्येच्यावर प्रेम नसलेलाच माणूस त्येंचा उल्लेख 'आंबेडकर' असा करू शकतो. त्येंना 'वाचलेला, जाणून घेतलेला, समजून घेतलेल्या कुनाच्याबी तोंडून त्येन्च्यासाठी 'बाबासाहेब' हेच नाव निघतं..मग आता तूच समज तू ह्येच्यापैकी कोणत्या गटात बसतोस..??"
"भावा, माफ कर मला, आसं समजावून सांगितलंच नव्हतं रे कुनी आजवर..बाकीची समदी आंबेडकर म्हणत्यात म्हनून मला बी तसंच बोलायची सवय लागल्याली..पार आजपासून बापाला बापच म्हनित जाईन..आज 'बाबासाहेब' नव्यानं समजले बग मला.." त्यो भरल्या डोळ्यांनं म्हनाला.
"मी म्हटलं, आरे आसं वाईट नगं वाटून घीउस. आनी फक्त म्या सांगतोय म्हनून बी तू कोणता निर्णय घेऊ नगस..तुज्या मनाला जर पटलं तरच बग..आनी आंबेडकर बोलन हे काही पाप न्हाय रे, ते तर त्येंचं नावच हाय आन भारताभाईर सारं जग त्यांना त्याच नावानं वळखतं..पार 'बाबासाहेब' या विशेषणात जो गोडवा हाय तो येगळाच हाये भावा..निदान आपण तरी तो वापरलाच पायजे नाय का..??" म्या हसत म्हनालो.
त्यो बी आता परसन्न होउन हसत व्हता.
लेखं- गौरव गायकवाड.
No comments:
Post a Comment
धन्यवाद !!